การเขียนหมายเลขโทรศัพท์ในประเทศ
โทรศัพท์นับเป็นช่องทางการติดต่อสื่อสารที่ได้รับความนิยมมากที่สุดช่องทางหนึ่ง เนื่องจากประหยัดเวลา ประหยัดค่าใช้จ่าย และติดต่อสื่อสารได้รวดเร็ว ด้วยเหตุนี้จึงมักปรากฏหมายเลขโทรศัพท์ทั้งโทรศัพท์พื้นฐานและโทรศัพท์เคลื่อนที่ในแผ่นพับ ใบปลิว เอกสารโฆษณาหรือประชาสัมพันธ์ต่าง ๆ อยู่เสมอ ซึ่งมีรูปแบบการเขียนแตกต่างกันออกไป ตัวอย่างการเขียนหมายเลขโทรศัพท์พื้นฐานและหมายเลข โทรศัพท์เคลื่อนที่ที่พบ เช่น ๐๒ ๓๕๖ ๐๔๘๕ ๐๒-๓๕๖-๐๔๘๕ ๐๘๑ ๕๕๕ ๐๔๕๕ ๐๘๑-๕๕๕-๐๔๕๕ จากตัวอย่างการเขียนหมายเลขโทรศัพท์ข้างต้น จะเห็นว่าการเขียนหมายเลขโทรศัพท์มีหลากหลายรูปแบบ แล้วรูปแบบใดเป็นรูปแบบที่ถูกต้องตามหลักเกณฑ์ของราชบัณฑิตยสถาน คอลัมน์ “องค์ความรู้ภาษาไทยโดยราชบัณฑิตยสถาน” ฉบับนี้มีคำตอบ การกำหนดรูปแบบหมายเลขโทรศัพท์ในประเทศทั้งโทรศัพท์พื้นฐานและโทรศัพท์เคลื่อนที่ในปัจจุบัน ได้รวมหมายเลขรหัสทางไกลหรือรหัสโทรศัพท์เคลื่อนที่ที่มีอยู่เดิมเข้ากับหมายเลขโทรศัพท์ การเขียนหมายเลขโทรศัพท์ซึ่งเดิมเขียนหมายเลขรหัสทางไกลหรือรหัสโทรศัพท์เคลื่อนที่ก่อนแล้วจึงเขียนหมายเลขโทรศัพท์ ได้ปรับเปลี่ยนใหม่ เป็นดังนี้ ในกรุงเทพฯ และปริมณฑลซึ่งเดิมมีรหัสทางไกล ๐๒ ให้เขียนดังนี้ หมายเลขโทรศัพท์ ๐ ๒๓๕๖ ๐๔๖๖ ๐ ๒๓๕๖ ๐๔๖๖-๗๐ ในต่างจังหวัด เช่น จังหวัดเพชรบุรี ซึ่งเดิมมีรหัสทางไกล ๐๓๒ ให้เขียนดังนี้ หมายเลขโทรศัพท์ ๐ ๓๒๒๑ ๑๒๓๔ หมายเลขโทรศัพท์เคลื่อนที่ซึ่งมีรหัส เช่น ๐๘๑ ๐๘๙ ให้เขียนดังนี้ หมายเลขโทรศัพท์ ๐๘ ๑๕๕๓ ๐๗๔๓ ๐๘ ๙๐๐๖ ๖๙๙๖ พรทิพย์ เดชทิพย์ประภาพ |