ทรง
คำว่า ทรง เป็นคำที่ใช้นำหน้าคำกริยาธรรมดาให้เป็นราชาศัพท์ เช่น ทรงกราบ ทรงขับรถ ทรงยืน ทรงฝัน. และนำหน้าคำนามมีความหมายเป็นคำกริยาต่าง ๆ ตามความหมายของคำนามนั้น ๆ เช่น ทรงศีล ทรงจักรยาน ทรงเรือใบ ทรงช้าง. ทรง นำหน้าคำนามราชาศัพท์ให้เป็นคำกริยาได้ เช่น ทรงพระนิพนธ์ ทรงพระผนวช ทรงพระวิริยอุตสาหะ ทรงพระราชปฏิสันถาร.
ทรง จะไม่ใช้นำหน้าคำกริยาที่เป็นคำราชาศัพท์อยู่แล้ว เช่น *ทรงเสวย ไม่ใช้ ใช้ว่า เสวย เพราะเสวยเป็นกริยาราชาศัพท์อยู่แล้วไม่ต้องเติมคำว่า ทรง. คำว่า *ทรงพระราชทาน ไม่ใช้ ต้องใช้ว่า พระราชทาน เพราะพระราชทานเป็นคำกริยาราชาศัพท์อยู่แล้ว ไม่ต้องเติมคำว่า ทรง.
ที่มา : บทวิทยุรายการ “รู้ รัก ภาษาไทย” ออกอากาศทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย เมื่อวันที่ ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๒ เวลา ๗.๐๐-๗.๓๐ น.