ทรง

          คำว่า ทรง เป็นคำที่ใช้นำหน้าคำกริยาธรรมดาให้เป็นราชาศัพท์ เช่น  ทรงกราบ ทรงขับรถ ทรงยืน ทรงฝัน.  และนำหน้าคำนามมีความหมายเป็นคำกริยาต่าง ๆ ตามความหมายของคำนามนั้น ๆ เช่น  ทรงศีล ทรงจักรยาน ทรงเรือใบ ทรงช้าง.  ทรง นำหน้าคำนามราชาศัพท์ให้เป็นคำกริยาได้ เช่น  ทรงพระนิพนธ์ ทรงพระผนวช ทรงพระวิริยอุตสาหะ ทรงพระราชปฏิสันถาร.    

          ทรง จะไม่ใช้นำหน้าคำกริยาที่เป็นคำราชาศัพท์อยู่แล้ว เช่น *ทรงเสวย ไม่ใช้ ใช้ว่า เสวย เพราะเสวยเป็นกริยาราชาศัพท์อยู่แล้วไม่ต้องเติมคำว่า ทรง.  คำว่า *ทรงพระราชทาน ไม่ใช้  ต้องใช้ว่า  พระราชทาน เพราะพระราชทานเป็นคำกริยาราชาศัพท์อยู่แล้ว  ไม่ต้องเติมคำว่า ทรง.

ที่มา :  บทวิทยุรายการ “รู้ รัก ภาษาไทย” ออกอากาศทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย เมื่อวันที่ ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๒ เวลา ๗.๐๐-๗.๓๐ น.