ปลอบ
ปลอบ แปลว่า พูดเอาอกเอาใจให้คลายอารมณ์ขุ่นมัว คลายเศร้าโศก เช่น เด็กหกล้มเจ็บจึงร้องไห้ พี่ชายก็เข้ามาปลอบ. แม่ปลอบลูกให้หายโยเย. เขาปลอบภรรยาให้คลายกังวล. คำว่า ปลอบ อาจใช้ว่า ปลอบโยน ก็ได้.
ถ้าใช้ ปลอบขวัญ จะมีความหมายว่า บำรุงขวัญให้มีกำลังใจ เช่น เขาไปแข่งขันแต่งกลอนไม่ได้รางวัล แม่จึงให้รางวัลปลอบขวัญลูกและให้พยายามใหม่.
คำว่า ปลอบ ถ้าออกเสียงไม่มีเสียงควบกล้ำ จะกลายเป็น ปอบ หมายถึง ผีที่เชื่อว่าสิงในตัวคนแล้วจะกินตับไตไส้พุงของผู้นั้นจดหมด แล้วก็ออกไป ทำให้ผู้นั้นตาย.
คำว่า ปลอบ กับ ปอบ จึงควรพูดให้ชัดเจนเพื่อไม่ให้ผิดความหมาย
ที่มา : บทวิทยุรายการ “รู้ รัก ภาษาไทย” ออกอากาศทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย เมื่อวันที่ ๒๕ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๑ เวลา ๗.๐๐-๗.๓๐ น.