สกา
สกา กร่อนมาจากคำว่า ปาสก (อ่านว่า ปา-สะ -กะ) ในภาษาบาลี ภาษาไทยใช้คำว่า บาศก์ ที่เขียนตามรูปภาษาสันสกฤต บาศก์ เป็นลูกสี่เหลี่ยม มี ๖ หน้า
สกา เป็นการเล่นชนิดหนึ่ง ใช้ลูกบาศก์หรือลูกเต๋าทอดลงไปในอุปกรณ์ที่เรียกว่า “เติ่ง” แล้วเดินตัวหมากหรือตัวสกา ตามแต้มลูกบาศก์ในช่องบนกระดานสี่เหลี่ยมจัตุรัสที่เรียกกว่า “กระดานสกา” บนกระดานสกาผู้เล่นแบ่งเป็น ๒ ฝ่าย แต่ละฝ่ายมีช่องสำหรับเดินตัวสกาฝ่ายละ ๑๒ ช่อง ตรงกลางระหว่าง ๑๒ ช่อง นั้น มีช่องใหญ่สำหรับเก็บตัวสกา เรียกว่า เมือง
การเล่นสกาเป็นการพนันอย่างหนึ่ง ถ้าเล่นจนติดอาจทำให้เสียทรัพย์ ดังปรากฏในวรรณคดีเรื่องพระนลคำหลวงที่พระนลเล่นพนันสกาจนเสียเมือง
ที่มา : บทวิทยุรายการ “รู้ รัก ภาษาไทย” ออกอากาศทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย เมื่อวันที่ ๑๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๒ เวลา ๗.๐๐-๗.๓๐ น.