สรงน้ำ
สรงน้ำ เป็นคำที่เกิดจากคำว่า สรง กับคำว่า น้ำ. สรง เป็นคำจากภาษาเขมรว่า สฺรง่ (อ่านว่า ซร็อง) แปลว่า สงขึ้นจากน้ำ ช่วยให้พ้นทุกข์. เมื่อเป็นสมณศัพท์ใช้ว่า สฺรง่ทึก (อ่านว่า ซร็อง-ตึ๊ก) แปลว่า อาบน้ำ. ในภาษาไทย สรง แปลว่า อาบ ชำระล้าง ใช้เป็นคำราชาศัพท์และสมณศัพท์ เช่น สรงพระพักตร์ แปลว่า ล้างหน้า สรงน้ำ แปลว่า อาบน้ำ รดน้ำ. สรงน้ำ หมายความว่า อาบน้ำให้ รดน้ำให้ได้ด้วย เช่น เวลาสงกรานต์ ประชาชนพากันไปสรงน้ำพระพุทธสิหิงค์. นอกจากสรงน้ำพระพุทธรูปแล้ว เราสรงน้ำพระภิกษุที่เคารพนับถือด้วย.
น้ำเป็นสิ่งสำคัญที่สุดต่อชีวิตมนุษย์ ในสังคมไทยจึงใช้น้ำเป็นเครื่องหมายในการประกอบพิธีกรรมที่เกี่ยวกับชีวิตทุกอย่าง เช่น อาบน้ำเมื่อเกิด รดน้ำเมื่อให้พร ใช้น้ำรดในพิธีแต่งงาน รดน้ำในพิธีศพ
ที่มา : บทวิทยุรายการ “รู้ รัก ภาษาไทย” ออกอากาศทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย เมื่อวันที่ ๑๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๔ เวลา ๗.๐๐-๗.๓๐ น.