เซียน
เซียน เป็นคำที่ไทยรับมาจากภาษาจีน หมายถึง ผู้สำเร็จ ผู้วิเศษ และใช้โดยปริยายหมายถึงผู้ที่เก่งหรือมีฝีมือในทางใดทางหนึ่งเป็นพิเศษจนเป็นที่เลื่องลือและยอมรับกันในวงการนั้น เช่น เซียนพระ. โดยทั่วไปมักใช้เกี่ยวกับการกีฬาหรือการพนัน เช่น ปู่ของฉันเป็นเซียนหมากรุก เล่นกับใครก็ชนะขาดทุกกระดาน. เขาเป็นเซียนมวย รู้ความเคลื่อนไหวในวงการมวยทุกเรื่อง.
คำว่า เซียน ปรากฏในสำนวน เซียนเหยียบเมฆ ซึ่งหมายถึงผู้ที่มีเล่ห์เหลี่ยมมากจนจับไม่ได้ไล่ไม่ทัน
ที่มา : บทวิทยุรายการ “รู้ รัก ภาษาไทย” ออกอากาศทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย เมื่อวันที่ ๑๙ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๐ เวลา ๗.๐๐-๗.๓๐ น.