โต๊ะ
โต๊ะ เขียน เป็นคำที่มาจากภาษาจีนแต้จิ๋วว่า เตาะ. โต๊ะ มีหลายความหมาย ความหมายแรกหมายถึง สิ่งที่ทำด้วยไม้หรือวัสดุอื่น ๆ ทำเป็นพื้นแบนราบ มีขา มีแบบต่าง ๆ การเรียกชื่อมีวิธีเรียกได้หลายวิธี ได้แก่ เรียกตามรูปร่าง เช่น โต๊ะกลม โต๊ะเหลี่ยม โต๊ะยาว เรียกตามวัสดุที่ทำ เช่น โต๊ะมุก โต๊ะหินอ่อน โต๊ะไม้สัก เรียกตามวัตถุประสงค์ที่ใช้ เช่น โต๊ะเขียนหนังสือ โต๊ะอาหาร โต๊ะเครื่องแป้ง. ลักษณนามของโต๊ะ ใช้ว่า ตัว. โต๊ะสำหรับตั้งเครื่องบูชาซึ่งประกอบด้วยโต๊ะหรือม้าสี่ขาหลายตัวจัดตั้งรวมกันเป็นหมู่ มีหมู่ ๓ หมู่ ๔ หมู่ ๕ หมู่ ๗ หมู่ ๙ และหมู่ ๑๑ เรียกว่า โต๊ะหมู่ หรือ โต๊ะหมู่บูชา ซึ่งแต่เดิมไม่ได้เรียก โต๊ะหมู่บูชาแต่เรียกว่า ม้าหมู่บูชา. ใช้ลักษณนามว่า หมู่. ส่วนโต๊ะที่จัดเป็นกิจกรรม เช่น โต๊ะอาหาร โต๊ะลงทะเบียน โต๊ะประชุม ใช้ลักษณนามว่า โต๊ะ เช่น งานเลี้ยงจัดโต๊ะจีน ๕๐๐ โต๊ะ. จัดประชุมกลุ่มเล็ก ๓ โต๊ะ.
อีกความหมายหนึ่ง หมายถึง ภาชนะมีเชิงสูงรูปคล้ายพาน มีพื้นตื้นสำหรับวางหรือใส่สิ่งของ (พานจะมีพื้นลึก) มักทำด้วยโลหะ เช่น เงิน ทองคำ ทองเหลือง (ปัจจุบันมีพลาสติกเคลือบสีทอง)
ที่มา : บทวิทยุรายการ “รู้ รัก ภาษาไทย” ออกอากาศทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย เมื่อวันที่ ๑๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๕ เวลา ๗.๐๐-๗.๓๐ น.