ตัวเลขในภาษาจีนในสิงคโปร์
ตอนที่ ๒
ตัวเลขจีนมีการเรียงลำดับโดยใช้จำนวนเรียงต่อกันเช่น 十一 shíyī ฉือ อี หมายถึง สิบเอ็ด 十二 shíèr ฉือ เอ้อร์ หมายถึง สิบสอง 十九 shíjiǔ ฉือ จิ่ว หมายถึง สิบเก้า 二十 èrshí เอ้อร์ ฉือ หมายถึง ยี่สิบ 二十一 èrshíyī เอ้อร์ ฉือ อี หมายถึง ยี่สิบเอ็ด 二十二 èrshíèr เอ้อร์ ฉือ เอ้อร์ หมายถึง ยี่สิบสอง 二十三 èrshísān เอ้อร์ ฉือ ซาน หมายถึง ยี่สิบสาม 二十九 èrshíjiǔ เอ้อร์ ฉือ จิ่ว หมายถึง ยี่สิบเก้า 三十sānshí ซาน ฉือ หมายถึง สามสิบ 三十一 sānshíyī ซาน ฉือ อี หมายถึง สามสิบเอ็ด 九十jiǔshí จิ่ว ฉือ หมายถึง เก้าสิบ
การอ่านตัวเลข ก็มีข้อยกเว้นบ้าง โดยเฉพาะเลขหนึ่งที่อ่านว่า อี（一）เพื่อไม่ให้เสียงอ่านไปคล้องจองกับเลข เจ็ด ที่อ่านว่า ชี （七） ในหมายเลขโทรศัพท์ เลขหนึ่ง “อี” จึงนิยมอ่านเป็น “เอียว” เช่น หมายเลขโทรศัพท์ 08 1423 4567 หลิง ปา เอียว ซื่อ เอ้อร์ ซาน ซื่อ อู่ หลิ่ว ชี
การเขียนตัวเลขจีนนั้น ตัวเลขบางตัวอาจเพิ่มขีดให้กลายเป็นเลขจำนวนใหม่ นักธุรกิจจึงนิยมเขียนจำนวนเลข เป็นตัวอักษรจีน แทนการเขียนตัวเลขจีน ดังนี้
壹 yī อี หมายถึง หนึ่ง 贰 èr เอ้อร์ หมายถึง สอง 叁 sān ซาน หมายถึง สาม
肆 sì ซื่อ หมายถึง สี่ 伍 wǔ อู่ หมายถึง ห้า 陆 liù ลิ่ว หมายถึง หก
柒 qī ชี หมายถึง เจ็ด 捌 bā ปา หมายถึง แปด 玖 jiǔ จิ่ว หมายถึง เก้า
拾 shí ฉือ หมายถึง สิบ
ตัวเลขอาระบิกได้เข้ามาสู่ประเทศจีนประมาณคริสต์ศตวรรษที่ ๑๓-๑๔ แต่ชาวจีนเริ่มใช้ประมาณต้นคริสต์ศตวรรษที่ ๒๐ และใช้มาจนทุกวันนี้
พรพรรณ จันทโรนานนท์ เขียน
ชลธิชา สุดมุข สรุป
๑ กรกฎาคม ๒๕๕๗