ยิ้ม

          มีรายงานข่าวการพบกันของผู้ใหญ่ ๒ ท่านในงานศพของมารดาผู้บัญชาการทหารบก โดยผู้อ่อนอาวุโสไหว้และกระซิบที่ข้างหูผู้อาวุโสกว่า ส่งผลให้ผู้อาวุโสดังกล่าวรับไหว้พร้อมยิ้มเล็กน้อย ซึ่งหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งรายงานว่าเป็นยิ้มมุมปาก หากอีกฉบับหนึ่งว่า ยิ้มเจื่อน ๆ ทำให้การตีความต่างไปได้พอสมควร จึงขอนำนิยามของ “ยิ้ม” ที่ปรากฏในพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒ มาให้ผู้อ่านพินิจความหมายดูค่ะ

          ยิ้ม เป็นกริยาแสดงให้ปรากฏว่าชอบใจ เยาะเย้ย หรือเกลียดชัง ด้วยริมฝีปากและใบหน้า ยิ้มมุมปาก ยิ้มที่มุมปากข้างใดข้างหนึ่งโดยไม่เปิดปาก ยิ้มเจื่อน ยิ้มวางหน้าไม่สนิท  ยิ้มเฝื่อน ยิ้มวางหน้าไม่สนิทคล้ายกินของมีรสเฝื่อน ยิ้มเก้อ ยิ้มค้าง อาการที่ยิ้มให้เขาแล้วเขาไม่ยิ้มตอบ ทำให้รู้สึกเก้อเขิน ยิ้มแก้เก้อ ยิ้มแก้ขวย อาการที่รู้สึกเก้อหรือขวยแล้วไม่รู้จะทำอย่างไร ก็ฝืนยิ้มออกมา ยิ้มแสยะ ยิ้มแบะปากแยกเขี้ยวเป็นการขู่ขวัญให้เกรงกลัวหรือขู่ว่าจะทำร้าย ยิ้มเหย ยิ้มหน้าเบ้ ฝืนยิ้ม ยิ้มแหย ยิ้มอย่างเก้ออาย ยิ้มแห้ง จำใจยิ้ม ยิ้มยียวน ยิ้มกวนให้เกิดโทสะหรือชวนให้หมั่นไส้ ยิ้มเยาะ ยิ้มเป็นเชิงเย้ยหยัน ยิ้มสู้ ยิ้มพร้อมที่จะสู้กับอุปสรรคอันตรายใด ๆ โดยไม่ยอมถอย   ยิ้มกริ่ม การยิ้มน้อย ๆ ด้วยความกระหยิ่มใจหรือพอใจ ยิ้มแฉ่ง ยิ้มอย่างร่าเริงเบิกบาน ยิ้มแต้ ยิ้มอย่างเปิดเผยด้วยความยินดีหรือดีใจมาก ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ยิ้มแล้วยิ้มอีกด้วยความดีใจหรืออิ่มเอิบใจ ยิ้มในหน้า อมยิ้ม ยิ้มแป้น ยิ้มทำแก้มแป้น ยิ้มเผล่ ยิ้มอย่างกระหยิ่มอิ่มใจ ยิ้มละไม ยิ้มน้อย ๆ อยู่ในหน้า ยิ้มหัว ยิ้มแกมหัวเราะ ยิ้มแย้มหยอกล้อกัน

          ถ้าผู้อ่านเกิดอาการ “ยิ้มเหงา ๆ เศร้าพองาม ๆ…” ให้ลองฟังเพลงของพงษ์เทพ กระโดนชำนาญ ส่วนการ ยิ้มด้วยปาก ถากด้วยตา ที่เป็นสำนวน หมายถึง เยาะเย้ยด้วยกิริยาท่าทาง ไม่ควรทำนะคะ.

รัตติกาล  ศรีอำไพ