เอกภพ
เอกภพ (อ่านว่า เอก-กะ -พบ) มาจากคำภาษาบาลีสันสกฤตว่า เอก (อ่าน เอ-กะ) แปลว่า หนึ่ง รวมกับ ภว (อ่าน พะ-วะ) ซึ่งภาษาไทยใช้ว่า ภพ แปลว่า ที่เกิด หรือ โลก. เอกภพ มีความหมายตรง ๆ ว่า ภพหนึ่ง หรือ หนึ่งภพ หมายถึง อาณาบริเวณที่เวิ้งว้างกว้างใหญ่จนไม่สามารถวัดขนาดหรือกำหนดขอบเขตได้. เอกภพ ประกอบด้วยแกแล็กซี่ เนบิวลา และหลุมดำ. แกแล็กซี่ หรือ ดาราจักร คือดวงดาวมากมายมหาศาลที่อยู่รวมกันเป็นกลุ่ม. เนบิวลา คือฝุ่นและก๊าซจำนวนมากที่อยู่รวมกัน. และหลุมดำ คือบริเวณมืดที่มีพลังงานมหาศาลที่จะดูดแสง ดาว และสิ่งใด ๆ ที่เข้าใกล้ไว้ทั้งหมด. เอกภพ เป็นคำศัพท์ในวิชาดาราศาสตร์ แต่คนทั่วไปนิยมเรียกเอกภพว่า จักรวาล. เอกภพ เป็นศัพท์บัญญัติ ตรงกับคำภาษาอังกฤษว่า cosmos
ที่มา : บทวิทยุรายการ “รู้ รัก ภาษาไทย” ออกอากาศทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย เมื่อวันที่ ๒๒ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๓ เวลา ๗.๐๐-๗.๓๐ น.