ชุกชี
ชุกชี (อ่านว่า ชุก-กะ-ชี) เขียน ช ช้าง สระอุ ก ไก่ ช ช้าง สระอี พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒ ให้คำนิยามว่า ฐานปูนสำหรับประดิษฐานพระประธาน บางทีเรียกว่า จุกชี (อ่านว่า จุก-กะ-ชี)
พระธรรมนิเทศทวยหาญ ได้สันนิษฐานที่มาของคำ ชุกชี (อ่านว่า ชุก-กะ-ชี) ว่าน่าจะมาจากคำภาษาเปอร์เซียว่า Sฺugh (อ่านว่า ซุค) และ Jay [อ่านว่า ไญยย (หมายเหตุ ญ ออกเป็นเสียง ช กึ่ง ญ)] Sฺugh แปลว่าพระพุทธรูป หรือรูปปั้นของพระผู้เป็นเจ้า ส่วนคำว่า Jay แปลว่า สถานที่ หรือที่ตั้ง Sฺugh Jay จึงแปลว่า ที่ตั้งพระพุทธรูป หรือที่ตั้งรูปปั้นพระผู้เป็นเจ้า คำนี้กลายมาเป็น ชุกชี (อ่านว่า ชุก-กะ-ชี) ในภาษาไทยซึ่งมีความหมายว่า ฐานปูนสำหรับประดิษฐานพระประธาน อาจใช้เป็นคำซ้อนว่า ฐานชุกชี (อ่านว่า ถาน-ชุก-กะ-ชี) ก็ได้.
ที่มา : บทวิทยุรายการ “รู้ รัก ภาษาไทย” ออกอากาศทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย เมื่อวันที่ ๒๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๐ เวลา ๗.๐๐-๗.๓๐ น.